دعای درمان خشم و غضب و عصبانیت در احادیث و روایات قرآن و امامان

طلسم و دعای مجرب و احادیث و روایات رفع و درمان فوری عصبانیت و خشم و غضب در سایت دعا 786

در این پست از سایت ذکر و دعا و تعبیر خواب doa786.com دعای درمان خشم و غضب و عصبانیت در احادیث و روایات قرآن و امامان را قرار دادیم . ذکر و دعای سریع الاجابه و مجرب برای رفع عصبانیت و پرخاشگری و خشم و غضب . مجموعه ای از روایات و احادیث از امامان معصوم (ع) و پیامبر اکرم (ص) و آیه های قرآنی برای درمان سریع و کنترل خشم و عصبانیت و پرخاشگری و غضب . سایت دعا 786 …

,دعای عصبانیت,دعای رفع عصبانیت شوهر,دعای هنگام عصبانیت,دعای برای عصبانیت,دعای کاهش عصبانیت,دعای رفع عصبانیت زن,دعای ارام شدن عصبانیت,دعای برای رفع عصبانیت,دعای جلوگیری از عصبانیت,دعای رفع عصبانیت کودک,دعا برای رفع عصبانیت شوهر,دعا برای رفع عصبانیت شوهر نی نی سایت,دعا جهت رفع عصبانیت شوهر,دعا برای رفع عصبانیت همسر,دعا هنگام عصبانیت,دعا برای عصبانیت کودک,دعا برای عصبانیت فرزند,

دعای درمان خشم و غضب و عصبانیت در احادیث و روایات قرآن و امامان

دعای رفع عصبانیت در احادیث,دعای رفع عصبانیت در روایات,دعای برطرف شدن خشم و عصبانیت,دعای درمان سریع خشم و عصبانیت,احادیث امامان درباره درمان خشم,روایات اهل بیت برای رفع خشم و عصبانیت,آیه و سوره رفع عصبانیت و خشم,دعای کنترل خشم و عصبانیت,روایات و احادیث درباره خشم و عصبانیت

دعای درمان خشم و غضب و عصبانیت در احادیث و روایات قرآن و امامان

درمان عصبانیت بوسیله قرآن واحادیث.

قویترین حربه شیطان که با آن می تواند آدمی را به چاه تاریک گمراهی کشانده و نور ایمان را در وجودش خاموش نماید، عصبانیّت نابجا است.

عصبانیت بخشی طبیعی از حالات انسان است که کنار آمدن با آن همیشه هم آسان نیست. وقتی افراد نمی توانند آنرا کنترل کنند، آزار وآسیب هایی که می رسانند کاملاً مشهود است.

خیلی افراد عصبانیت خود را پنهان می کنند. خیلی ها آن را با خشم و غضب بیرون می دهند. برای خیلی های دیگر هم، عصبانیت یک حالت مزمن و سخت است که عادت خشم و عصبانیت بطور مداوم نمود می کند.

احساساتي كه آدمي تجربه مي كند مثل شادي ، خشم و… رفتار را فعال و هدايت مي كنند. هيجان را هم عوامل دروني وهم عوامل بيروني مي توانند تحريك و راه اندازي كنند.

هيجان نه تنها مضّر نيست ، بلكه لازمه. زيرا نمي توانيم هيجان ها را از زندگي دور كنيم . تنها كاري كه مي توانيم انجام دهيم اين است كه يا از وقوع آنها بكاهيم ، يا ياد بگيريم كه چگونه با آنها سازگاري (مثل غم ) يا مقابله (مثل خشم ) داشته باشيم .

همه ي ما عصبانيت را احساس كرده ايم و مي دانيم كه چيست. عصبانيت عموما” رفتار كاملا” طبيعي انسان هاست. اما زماني كه عصبانيت خارج از كنترل و ويرانگري باشد ، مي تواند مشكلاتي دركار ، ارتباطات اجتماعي و حتي در كل كيفيت زندگي به وجود آورد .

ممكن است كار به جايي برسد كه شما احساس كنيد اسيرهيجان قدرتمندي هستيد كه نمي توانيد از آن اجتناب كنيد. هيجان عصبانيت مي تواند يك احساس آزار دهنده باشد يا يك عمل وحشيانه . هدف ما در اين بحث اين است كه به افراد كمك كنيم تا بتوانند عصبانيت را درك و آن را كنترل كنند.

مقدمه:

در عصر حاضر پیشرفت علم سرعت شگرفی پیدا کرده است که این پیشرفت بجای اینکه در خدمت آرامش روح وروان انسان قرار گیرد سطح توقعات او را بالا تر برده است.بگونه ای که فاصله داشته ها و خواسته هایش بسیار زیاد شده است وبا اینکه به ظاهر رفاه او بیشتر شده دغدغه هایش نیزفزونی یافته واین چالش درونی باعث سلب آرامش وایجاد عدم رضایت می گردد.و خود را بصورت عصبانیت و خشم نشان می دهد.

عصبانیت می تواند عوامل گوناگونی داشته باشد از جمله:

-1 حسادت،
2-کم‏حوصلگی و کم‏ظرفیتی،
-3 ضعف و ناتوانی مزاج،
-4 عدم اعتماد به نفس و خودکم‏بینی،
-5 حساسیت‏های افراطی،
6 -منفی بافی و سوء ظن به دیگران،
-7 همانندسازی و تقلید از والدین، همسالان و همکلاسان و…

اما دلیل آن هر چه که باشد، با راه‏کارهایی که ارائه می شود، تا حدود زیادی میتوان از آن پیشگیری نمود:

1- هنگامی که عصبانی میشوید، در خودتان یک تغییر حالت فیزیکی ایجاد کنید؛ مثلاً مقداری قدم بزنید و سعی کنید در آن لحظات تصمیم نگیرید و اگر آب در دسترس شماست، مقداری آب خنک میل کنید و دست و صورت خود را با آن شستشو دهید.
2- اگر امکان دارد، هنگام عصبانیت یا بیحوصلگی و کسالت، یک دوش آب ولرم بگیرید.
3- چند لحظه دراز بکشید و چشمان خود را ببندید و همه ماهیچه‏های خود را شل کنید تا آرامش عضلانی پیدا کنید و فکر خود را از آنچه موجب عصبانیت شما شده است منصرف کنید و به عضلات بدن خود تمرکز یابید.
-4به خودتان تلقین کنید که اتفاق خاصی نیفتاده است؛ مگر آسمان به زمین آمده؟ بقیه در چنین مواردی چه میکنند؟ آیا همه عزا میگیرند؟ هر کسی به کاری مشغول میشود و اعتنایی به این گونه موارد نمیکند.
5- فضای ذهنی و روانی خود را برای شنیدن و دریافت رفتارهای نابجا و خلاف انتظار آماده سازید و به این معنا که همیشه این انتظار را داشته باشید تا دیگران با شما به بدترین شکل برخورد داشته باشند و خود را برای تحمل آن آماده کنید.
-6 اگر برخی موارد سریع سخن گفتید و عجولانه تصمیم گرفتید و رفتار نابجا از شما سرزد سریع خود را سرزنش و حتی در لفظ اظهار پشیمانی نمایید و وعده‏ها و قولی که با خود داشتید را در ذهن خویش حاضر سازید.
7- از خود ارزندگیهای نابجا و شخصیت قائل شدن بیش از اندازه برای خود اجتناب ورزید و تنها هنجارها را رعایت کنید و لذا به سراغ رفتارهای متواضعانه همانند تقدم در سلام، همنشینی مناسب با افراد پایین‏تر، ابراز ارادت به کوچکترها، مصافحه و احوالپرسی با دیگران به خصوص طبقه پایین‏تر، تفریح و صحبت با دیگران اقدام کنید.
8- ذکر «لا حول و لا قوة الا بالله» را زیاد بر زبان جاری سازید و سوره والعصر را زیاد بخوانید و تکرار اذکار: «استغفرالله ربی و اتوب الیه» و «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم».
– 9 به هنگام احساس عصبانیت، سریع تغییر وضعیت و موقعیت دهید و از آن محیط دور شوید مثلاً اگر در منزل این حادثه رخ داد لباس پوشیده و منزل را ترک کنید.
10- وقتی که با امور عصبانیت آفرین مواجه هستید برای مدتی (حدود 10تا 15 دقیقه) راه دریافتهای حسی خود را سد سازید مثلاً جلوی گوش خود را بگیرید و چشمان خود را ببندید و سر خود را پایین اندازید تا دریافت‏های عصبانیت را تحت کنترل شما در آیند و موجب تحریک بیشتر شما نشوند.
-11اگر رفتار و یا صفتی که در شخصی هست موجب عصبانیت شما شده است آن رفتار را شوخی تلقی کرده و به شکلی خود را از تیررس آنها دور در نظر بگیرید یعنی به گونه‏ای از مخاطب در نظر گرفتن خویش در برابر رفتارهای دیگران پرهیز کنید مثلاً از مشاهده کسی که فحش میدهد با خود بگویید مخاطب او من نیستم و در این هنگام از صحنه دور شده و راه دریافت‏های حسی را سد سازید تا بیشتر مورد هجوم قرار نگیرید.
12- توجیه رفتارهای خلاف انتظاری که از دیگران سر میزند توجیه مناسب داشته باشید و آنها را مقصر تلقی نکنید تا موجب شود به خود اجازه عکس العمل بدهید مثلاً بگویید خودم از این فرد بدتر رفتار میکنم او اشتباه گرفته مقصر نیست اشتباه من باعث رفتار نامناسب او شده است.
13- به نظرات و عقاید دیگران احترام قائل شوید و به دیده احترام به آنها بنگرید و حتی محترمانه با آنها رفتار کنید.
14- در برخی کارهای مهم با مشورت خواستن از دیگران تصمیمات خود را استحکام بخشید و از اقدامات عجولانه و خام بپرهیزید.

15- بیشتر با افراد حلیم صبور و غیرعصبی و خوش‏بین معاشرت کنید و از دوستی و حرف‏شنوی افراد تند مزاج پرهیز کنید.
-16 همیشه خودتان و رفتارتان را درست و صحیح تلقی نکنید و احتمال خطا در کارهای خود را بدهید.
17- سعی کنید به عنوان تمرین گاهگاهی با افرادی که سلیقه آنها را نمیپسندید برخورد کوتاه مدت داشته باشید و با صاحبان دیگر انتظار مراوده کوتاه مدت داشته باشید.
18- موارد فوق را در برنامه‏ای منظم با درج موارد آن در یک جدول و نمره دادن به عملکرد خود و رعایت این امور سعی در تقلیل موارد تخلف داشته و همت خود به افزایش صبر و تحصیل سعه صدر معطوف بدارید.
برای اصلاح عادات بد اخلاقی باید در دو بعد نظری و عملی تلاش کرد.

بعد نظری:

باید در آن آثار سو اخلاق بد و نتایج نامطلوب و زیانبار فردی و اجتماعی و دنیوی و اخروی اندیشه کرد و به اصطلاح باید عاقبت اندیشی نمود. مرد آخر بین مبارک بنده ای است.اگر انسان به ارزش های وجودی خود پی ببرد و متوجه گوهرهای ارزنده درون خود گردد و بفهمد تا چه مرحله ای می تواند پیش رود و درک کند جایگاه او از فرشتگان مقرب الاهی نیز می تواند فراتر باشد، آن گاه خود را رایگان نمی فروشد و کشور وجودش را تسلیم سپاه صفات بد و اخلاق ناپسند نخواهد کرد.

اگر فردی درک کند، عادات و اخلاق بد، روح ملکوتی او را آلوده می سازد و سعادت جاوید و ابدی را از او سلب می کند و با این اخلاق و اعمال در واقع وجود خود و شخصیت حقیقی خود را می سازد و سپس با همین اخلاق بد محشور می گردد و این اخلاق و رفتار هرگز از او جدا نمی شود و همنشین دایمی او است مسلما در اخلاق و اعمالش تجدید نظر می کند و به فکر اصلاح می افتد پس مرحله اول شناخت درست و واقعی آثار اخلاق و اعمال بد است که فهم آن به منزله نیمی از درمان و اصلاح آنها است.

1. بعد عملی:

چون اخلاق بد به تدریج و به طور نامحسوس کشور ارزنده وجود انسان را اشغال کرده اند، نمی توان این مهمانان نامبارک و بد قدم را یک دفعه و ناگهانی از خانه بیرون کرد.
بلکه باید به تدریج و با مدارا و دقت به این کار اقدام کرد.مراقبت از اعمال و اخلاق به طور پیوسته و محاسبه نفس و حساب کشیدن از فرد، در کم رنگ شدن و ریشه کنی صفات و اخلاق بد نقش اساسی دارند.هر اقدامی در این راه ، گامی به سوی پیروزی و رسیدن به هدف است.
به طور مثال در مورد صفت زشت تکبر: اگر انسان آثار سو تکبر را مورد مطالعه قرار دهد که از جمله آلودگی به کفر و شرک و محروم شدن از علم و دانش و زمینه فراهم شدن برای بسیاری از گناهان دیگر و تنفر مردم و دور شدن آنها از فرد متکبر است ، قدری به خود می آید و در فکر درمان آن می شود.
سپس در مقام عمل با تواضع در عمل (هر چند در ابتدا به صورت مصنوعی و غیر واقعی باشد) و سلام کردن به دیگران و نشست و برخاست با فقرا و ضعیفان و امتیاز قایل نشدن برای خود، کم کم تواضع را عادت خود و سپس آن را در وجودش ریشه دار و به صورت ملکه در می آورد و سایر عادات و اخلاق بد نیز به همین ترتیب ولی به تدریج و بامدارا قابل درمان و معالجه است. شرکت در مراسم مذهبی و مراسم دعا و توسل و تلاوت قرآن کریم و نیز معاشرت با دوستان صلاح و با تقوا و با اخلاق و مطالعه سیره امامان (علیهم السلام) و اخلاق بزرگان از علمای دین در رفع مشکل و اصلاح فرد تأثیر به سزایی دارند.

انواع عصبانیت:

عصبانیت 10 نوع مختلف دارد:

اجتناب از عصبانیت:این افراد اصلاً از عصبانیت خوششان نمی آید. خیلی ها از عصبانیت خودشان یا دیگران واهمه دارند و می ترسند که کنترل خود را از دست بدهند. خیلی ها فکر می کنند عصبانی شدن کار زشتی است. این دسته از افراد تصور می کنند که باید همیشه مهربان و خوش خلق باشند تا احساس آرامش و امنیت کنند.
البته اینها هم مشکلاتی دارند. عصبانیت می تواند به ما کمک کند وقتی اشکالی در کار وجود دارد آنرا برطرف کنیم. اما این دسته افراد، احساس گناه می کنند. به همین خاطر از خطاهای دیگران می گذرند.

عصبانیت موزی:

این افراد هیچوقت نمی گذارند که دیگران متوجه عصبانیت آنها بشوند. گاهی اوقات حتی خودشان هم نمی دانند که چقدر عصبانی هستند. اما این عصبانیت به شکل های مختلف نمود پیدا می کند مثل فراموش کردن مسائل یااینکه می گویند می خواهند کاری را انجام دهند اما هیچوقت دنبال آنرا نمی گیرند. گاهی هم فقط می نشینند و فکر دیگران را خراب می کنند. این افراد مظلوم و صدمه دیده به نظر می رسند و باعث می شود که مدام از آنها بپرسید، “چرا از دست من عصبانی هستی؟” وقتی با این رفتارهایشان فکر دیگران را خراب می کنند، روی زندگی خود کنترل پیدا می کنند. اما با همه این حرف ها نیازها و خواسته های خودشان را هم گاهی فراموش می کنند. نمی دانند باید با زندگی خود چه بکنند و این منجر به خستگی، بی حوصلگی و نارضایتی از روابطشان می شود.

عصبانیت پارانویایی:

این نوع عصبانیت زمانی اتفاق می افتد که کسی از طرف دیگران مورد تهدید غیرمنطقی قرار گرفته است. آنها همه جا دنبال خشونت هستند. مطمئن هستند که دیگران می خواهند متعلقاتشان را از آنها بگیرند. فکر می کنند که دیگران می خواهند به آنها آسیب فیزیکی یا کلامی بزنند. به خاطر همین تصورات بیشتر اوقات خود را با حسادت صرف گارد گرفتن و دفاع کردن از چیزهایی که فکر می کنند به آنها تعلق دارد می کنند—عشق همسرشان، پولشان، یا چیزهای باارزش دیگری که دارند. افرادیکه عصبانیت پارانویایی دارند عصبانیتشان را به این و آن هم می دهند. بدون اینکه متوجه عصبانیت خودشان باشند، فکر می کنند همه آدم های دیگر عصبانی هستند. آنها راهش را پیدا کرده اند که چطور بدون احساس گناه عصبانی شوند. هیچ امنیتی در زندگی خود احساس نمی کنند و به هیچکس هم اعتماد ندارند. قضاوت ضعیفی دارند چون عصبانیت و احساسات خودشان را با عصبانت بقیه اشتباه می گیرند. آنها عصبانیت خود را در کلمات و چشمان دوستان، همکاران و نزدیکان خود می بینند و همین باعث سرگشتگی آنها می شود.

عصبانیت ناگهانی:

افرادیکه عصبانیت ناگهانی دارند، مثل یک صاعقه ای در یک روز تابستانی منفجر می شوند.. از هیچ نقطه خاصی نشانه نمی گیرند، منفجر و بعد ناپدید می شوند. گاهی اوقات فقط رعد و برق است، و خیلی زود از بین می رود. اما معمولاً باعث آزاد و اذیت خیلی ها می شود. آنها که عصبانیت ناگهانی دارند، همه احساسات خود ر ا رها می کنند و بعد احساس خوبی به آنها دست می دهد و حس می کنند که رها شده اند. نداشتن کنترل مشکل اصلی این دسته افراد است. این عصبانیت ها می تواند برای خود فرد و دیگران خطر بزرگی محسوب شود. آنها معمولاً حرف هایی می زنند و کارهایی می کنند که بعداً از آن پشیمان می شود اما آنموقع دیگر خیلی دیر شده است و پشیمانی سودی ندارد.

عصبانیت شرماگین:

آنهایی که به توجه زیادی نیاز دارند یا خیلی به انتقاد حساس هستند معمولاً دچار این نوع عصبانیت می شوند. کوچکترین انتقادی احساس شرم و خجالت را در آنها زنده می کند و متاسفانه این افراد خودشان را خیلی دوست ندارند. احساس می کنند بی ارزش هستند، به اندازه کافی خوب نیستند، و کسی آنها را دوست ندارد. و وقتی کسی به آنها بی محلی می کند یا حرفی منفی درموردشان می زند، آن را نشانه این می دانند که آن فرد دوستشان ندارد. و این خیلی آنها را عصبانی می کند. با خودشان فکر می کنند، “تو باعث شدی من احساس بدی پیدا کنم به خاطر همین تلافی اش را سرت درمی آورم.” آنها با مقصر کردن، انتقاد کردن، و مسخره کردن دیگران این حس خجالت و شرم را از بین می برند. عصبانیت آنها به آنها کمک می کند از هر کسی که باعث شده آنها احساس شرم و خجالت کنند، انتقام بگیرند. اما این شیوه عصبانیت خیلی خوب عمل نمی کند. چون باعث می شود کسانی را که دوست دارند ناراحت کنند. عصبانیت و از دست دادن کنترل فقط باعث می شود که احساس بدتری نسبت به خودشان پیدا کنند.

عصبانیت تعمدی:

این عصبانیت برنامه ریزی شده است. کسانی که از این نوع عصبانیت استفاده می کنند معمولاً از کار خود آگاهند. واقعاً احساس عصبانیت نمی کنند، حداقل در ابتدای کار. دوست دارند دیگران را کنترل کنند و به نظرشان بهترین راه برای آن عصبانیت است و حتی گاهی اوقات خشونت. قدرت و کنترل چیزی است که از این عصبانیت به دنبال آن هستند. هدف آنها این است که به تهدید و ارعاب دیگران، به آنچه که می خواهند برسند. این روش تا وقتی موثر است اما در طولانی مدت بی اثر می شود. مردم بالاخره راهی برای خلاصی و فرار از این عصبانیت ها پیدا می کنند.

عصبانیت اعتیادی:

برخی افراد به آن احساسات قوی که همراه باعصبانیت می آید نیاز دارند. حتی اگر مشکلاتی که عصبانیتشان به وجودمی آورد را دوست نداشته باشند، شدت آنرا دوست دارند. عصبانیت آنها بیشتر نوعی عادت بد است که اشتیاق احساسی ایجاد میکند. جالب و سرگرم کننده نیست، اما قوی است. این افراد وقتی از عصبانیت منفجر می شوند، قدرت بسیار بالایی احساس می کنند. احساس می کنند زنده اند و سرشار از انرژی هستند. اما همه اعتیادها به نوعی مخرب است. این اعتیاد هم از قاعده مستثنی نیست. آنها نمی توانند راه های دیگری برای شاد شدن پیدا کنند و به خاطر همین به عصبانیت تکیه می کنند.

عصبانیت عادتی:

عصبانیت می تواند به یک عادت بد تبدیل شود. آنهایی که عادتاً افرادی عصبانی هستند، همیشه دچار عصبانیت می شوند که بیشتر مواقع سر مسائل بسیار کوچک و پیش پا افتاده است.. در همه چیز و همه کس دنبال بدنترین نکته هستند. همیشه با احساس عصبانیت از چیزی به رختخواب می روند و حتی خواب هایی که می بینند هم با این عصبانیت دمخور است. افکار عصبانی آنها باعث می شود دعواها و مشاجرات بیشتر و بیشتری داشته باشند. حتی بااینکه خوشان هم از این وضعیت ناراضی هستند، اما نمی توانند دست از این عصبانیت ها بردارند. آنها نمی توانند به کسانی که دوستشان دارند نزدیک شوند چون عصبانیتشان بین آنها فاصله می اندازد.

عصبانیت اخلاقی:

بعضی افراد فکر می کنند حق دارند عصبانی شوند چون یکی قانونشکنی کرده است. این باعث می شود فردی که قانونشکن، بد، شریر، گناهکار و بدجنس است تنبیه شود. این افراد معمولاً به خاطر اشتباهات و کارهاینها کم بدی که دیگران انجام می دهند، عصبانی می شوند. می گویند که حق دارند از باورها و اعتقاداتشان دفاع کنند. حس برتری اخلاقی به آنها دست می دهد.. وقتی به خاطر این دلایل عصبانی می شوند به هیچ وجه احساس گناه نمی کنند. حتی در عصبانیتشان هم خودشان را از دیگران برتر و والاتر می دانند. طرز فکر این افراد سیاه و سفید است و دنیا را خیلی ساده می بینند. نمی توانند کسانی را که با آنها تفاوت دارند را درک کنند. تفکرات آنها خشک و سختگیرانه است.
نفرت: نفرت نوعی سخت از عصبانیت است. یک نوع زننده و بد از عصبانیت است که زمانی اتفاق می افتد که فرد به این نتیجه می رسد که آن فرد مقابل کاملاً بد است. بخشیدن آن فرد به نظر غیرممکن می آید و درعوض ترجیح می دهند که او را تحقیر کرده و از او متنفر شوند. نفرت با عصبانیتی شروع می شود که برطرف نمی شود. بعد به خشم و کینه مبدل می شود و بعد یک نفرت واقعی که ت ابدیت ادامه می یابد. این افراد معمولاً دنبال این هستند که چطور آن فردرا تنبیه کنند و معمولاً به آن فکرمی کنند. آنها تصور می کنند که خودشان قربانی هایی معصوم هستند. و دنیایی دشمن برای خودشان می سازند که باید با آنها جنگ کنند و با نفرت و کینه با آنها مقابله می کنند. اما این تنفر به مرور زمان آسیب ها و تخریب های زیادی ایجاد میکند. افراد متنفر نمی توانند با زندگی کنار بیایند.

عصبانیت یک حس نیرنگ آمیز است که وقتی ندانید چطور باید از آن استفاده کنید، استفاده از آن برایتان دشوار خواهد بود. خیلی وقت ها می تواند کمک خوبی به شمار برسد البته به شرط اینکه در دام هیچکدام از عصبانیت هایی که توضیح دادیم نیفتید.

آنهایی که خوب از عصبانیت استفاده می کنند روابط نرمال و سالمی با عصبانیت خود دارند. عصبانیت به نظر آنها این است:

· عصبانیت بخشی عادی از زندگی است.
· نشانه خوبی برای وجود مشکل در زندگی فرد می باشد.
· اعمال توام با عصبانیت باید با دقت کنترل شوند. لزومی ندارد چون می توانید حتماً باید عصبانی شوید.
·عصبانیت اگر در حد اعتدال باشد هیچوقت کنترل فرد از دست نمی رود.
· هدف حل مشکل است نه فقط ابراز عصبانیت.
· عصبانیت به طریقی نشان داده می شود که دیگران قادر به درک آن باشند.
· عصبانیت موقتی و زودگذر است. وقتی مشکل حل شد، از بین می رود.

وقتی مهارت های درست و صحیح برای عصبانی شدن را یاد بگیرید و تمرین کنید، هیچوقت از عصبانیتتان بعنوان یک بهانه استفاده نخواهید کرد. مسئولیت حرفهایی که می زنید و کارهایی که می کنید را گردن می گیرید حتی اگر از عصبانیت جنون پیدا کنید.هرچه بیشتر درمورد طریقه عصبانیت شخصی خود بدانید، کنترل بیشتری روی زندگیتان خواهید داشت. آنوقت می توانید عصبانیت و خشم اضافی و بیهوده را نادیده بگیرید.

عصبانیت و راه درمان آن بوسیله قران واحادیث

وقتی انسان در زندگی با حوادث ناخوشایند روبرو می شود و آنها را مطابق میل خود نمی بیند همواره در مقابل آنها عکس العمل نشان می دهد شاید شایع ترین نوع عکس العمل در این لحظات ناخوشایند، خشم و عصبانیّتی باشد که آدمی از خود بروز می دهد.

در این لحظه ی خطر آفرین فشار قابل ملاحظه ای به سیستم عصبی انسان وارد می شود به گونه ای که مغز انسان شدیداً تحت تأثیر قرار گرفته و قدرت هرگونه فکر و اندیشه ای را از او سلب می نماید، طبیعی است که اثر این خشم درونی به ظاهر انسان نیز سرایت نموده و شکل ظاهری صورت را تغییر می دهد، اگر در همان حال آینه ای به دست او بدهند، از مشاهده ی چهره ی زشت و زننده ی خود بسیار متنفر می شود. شکی نیست که هیچ انسان عاقل و صاحب شعوری عصبانیّت را دوست ندارد، بلکه به شدّت از آن متنفّر بوده و همواره در آسمان قلب خود این آرزو را می پرواند که از شرّ این خصلت شیطانی نجات یافته و خود را از آثار زیانبار آن برهاند.

ما در این نوشتار در پی یافتن راه درمانی برای این بیماری مهلک روانی هستیم، با دقت در اطراف این موضوع و جستجو در میان روایات حیات بخش ائمّه ی معصومین (صلوات الله علیهم اجمعین) می توان این گونه نتیجه گرفت که راجع به این بیماری خطرناک دو نوع درمان مطرح است: 1- درمان موقّت. 2- درمان قطعی؛ که ما در ادامه به بیان آنها می پردازیم.

درمان موقّت

در این نوع از درمان باید به نکاتی که در ذیل مطرح می شود توجّه و آنها را به کار ببندیم:

1- تلقین آثار شوم خشم:

قبل از آنکه شعله های آتش غضب، بر قلب و جان ما چیره و آن را احاطه نماید در آثار زیانبار آن بیندیشیم و مرتب آنها را به خود تلقین نماییم به این صورت که بگوییم غضب خرمن ایمان را به آتش کشیده و دنیا و آخرت انسان را به باد فنا می دهد، غضب دوستی ها را کم و دشمنی ها را زیاد می کند، غضب ما را در معرض آتش خشم خدا قرار می دهد، غضب عمر را کم و سلامتی انسان را به خطر می اندازد و…

این تلقین های مثبت کم کم بر جان آدمی اثر گذاشته و دل را آرام می کند.

2-گفتن ذکر شریف «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم»1:

شکی نیست که آتش خشم را شیطان در قلب آدمی، روشن می سازد و اوست که بر افزایش آن پافشاری دارد و لذا برای ریشه کن شدن عصبانیّت باید شیطان را از خود دور نماییم که این ذکر شریف در این موضوع بهترین نقش را می تواند ایفاء نماید.

3-گفتن ذکر شریف «لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم»:

در حدیثی وارد شده که ابلیس به حضرت موسی گفت: از خشم بپرهیز و زمانی که خشمگین شدی بگو (لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم) که در اثر آن خشم تو فرو می نشیند.2

4-فرستان صلوات بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) و آل پاک و مطهرش3

: یکی دیگر از راههای درمان عصبانیّت فرستادن ذکر شریف صلوات است که امید است مؤمنین با این ذکر زیبا و دلنشین بتوانند آتش خشم را فرو نشانده و آسمان دل خود را با آن بهاری نمایند.

حب نفس ریشه ی بسیاری از صفات زشت و ناپسند در انسان است، و در واقع چون بذری مسموم می باشد که در زمین قلب آدمی کاشته شده و محصولی ندارد جزء میوه ی تلخ مال دوستی، جاه طلبی، تکبر و غرور و …

5- سجده کردن:

یکی دیگر از درمان های مؤثر در جهت کنترل عصبانیّت آن است که به هنگام عصبانیّت، صورت را بر زمین گذاشته و به درگاه خداوند بی همتا سجده نماید و از آن قدرت بی مثال برای فروکش کردن این آتش شیطانی یاری بجوید.

ابو سعید خدری از پیامبر عزیز اسلام (صلی الله علیه و آله) نقل می کند که حضرت فرمود: غضب جرقه ای است که در قلب انسان قرار می گیرد، آیا نمی بینید که چشمان او سرخ و رگ های او متورّم می شود. کسی که چنین حالتی در خود مشاهده کرد، صورتش را بر زمین گذارد (و برای خدا سجده نماید) به یقین هرکس چنین کند و به درگاه خدا پناه برد و از او رفع شیطان و خشم را بخواهد، آرامش می یابد.4

6-تغییر حالت دادن:

در روایات دلنشین معصومین (صلوات الله علیهم اجمعین) وارد شده که اگر شخص عصبانی نشسته، بایستد و اگر ایستاده بنشیند و صورت از آن صحنه برگرداند یا دراز بکشد و یا از محل دور شود و خود را به کار دیگری مشغول سازد. این تغییر حالت در فرونشاندن آتش خشم بسیار مؤثر و مفید است.

اینک به یک نمونه از این روایات حیات بخش اشاره می کنم:

امام صادق (علیه السلام) از پدر بزرگوارش امام باقر (علیه السلام) روایت می کند که در نزد ایشان درباره ی خشم سخن به میان آمد و ایشان فرمود: همانا مرد خشمگین می شود تا جایی که هرگز خشم او فرو نمی نشیند و خشنود نمی گردد و در اثر آن وارد جهنّم می گردد، پس هر مردی که در حال ایستاده به خشم آمده بنشیند، زیرا در این صورت به زودی پلیدی شیطان بیرون می رود و اگر نشسته باید بایستد.5

:

7- تماس بدنی از طریق لمس

این نوع از درمان مربوط به خویشاوندان محرمی است که انسان نسبت به آنها خشمگین شده است، در این روش آمده که بر بدن شخصی که شما از او خشمگینید دست بزنید و بدن او را لمس نمایید که از این طریق خشم شما فروکش می نماید و آرام می گیرید. ششمین امام همام امام صادق (علیه السلام) در این باره به زیبایی می فرماید: هر مردی که بر خویشاوند خود خشم گرفت، باید به سوی او رود و به او نزدیک شود و با او تماس گیرد، زیرا خویشاوند هنگامی که خویشاوند خود را لمس کند آرامش می یابد.6

8- وضوء گرفتن و غسل کردن:

شستن دست و صورت و رساندن آب بر بدن در خاموش نمودن آتش خشم موثر است که در این میان وضوء گرفتن و غسل کردن نقش مؤثّرتری دارد که در شستشوی عادی چنین تأثیری وجود ندارد.

در روایتی زیبا و دلنشین از پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) وارد شده که حضرت فرمود: (اذا غضب احدکم فلیتوضا و الیغتسل فان الغضب من النار)7. هنگامی که یکی از شما خشمگین شد پس وضوء بگیرد و غسل کند، زیرا غضب از آتش است.

این دستور مشکل گشا از پیامبر عزیز اسلام (صلی الله علیه و آله) بدین جهت است که خشم آتشی است که از درون انسان بر می خیزد و آثارش در ظاهر انسان نمایان می شود به گونه ای که کمتر عضوی از اعضاء بدن است که تحت تأثیر آن واقع نشود و لذا حرارت این آتش اعضاء بدن را فرا گرفته و آنها را می آزارد. طبیعی است که بهترین چیزی که می تواند حرارت ایجاد شده را پایین آورده و به انسان آرامش بخشد، آب است.

عدّه ای در اثر جهل و نادانی عصبانیّت را جوانمردی و شجاعت و بزرگی می دانند و از خشم و غضبی که از خود به نمایش می گذارند تعریف و تمجید می نمایند و همیشه سعی در حفظ این حالت حیوانی دارند در حالی که میان این دو تفاوت اساسی وجود دارد. غضب نشانه ضعف ایمان و عقیده است بر خلاف شجاعت که نشانه ی قوّت ایمان و عقیده است

درمان قطعی

این نوع از درمان بستگی به شناخت اسبابی دارد که قوه ی غضب را تحریک می کند که از طریق شناسایی این اسباب می توان آنها را ریشه کن و برای همیشه این آتش برخاسته از جان را خاموش نمود. که ما در ادامه به ذکر این اسباب می پردازیم

-1 حب نفس (خود پسندی):

حب نفس ریشه ی بسیاری از صفات زشت و ناپسند در انسان است، و در واقع چون بذری مسموم می باشد که در زمین قلب آدمی کاشته شده و محصولی ندارد جزء میوه ی تلخ مال دوستی، جاه طلبی، تکبر و غرور و …

انسان خود پسند، بیماری است سرطانی، که غدّه ی مهلک حب نفس را در کالبد وجودش به همراه دارد، او هرچه سریعتر باید نسبت به ریشه کن نمایی آن اقدام نماید در غیر این صورت سرطان تمام وجودش را گرفته و در نهایت به هلاکت روح ایمانی او می انجامد. چنین انسانی به شدّت برای مقام و منزلت پوشالی و ساختگی خود ارزش قائل است و لذا طبیعی که برای مال و ثروت و علم و مقام نیز به همین اندازه ارزش قائل باشد، زیرا او مقام و منزلت و بزرگی خود را مرهون همین امور می داند و لذا اگر موقعیّت امور یاد شده به خطر بیفتد با جان و دل و با تمام قوا از آنها دفاع می نماید و به هنگام دفاع به طور غریزی و قهری، قوّه ی غضبش شروع به فعالیت نموده و او را تبدیل به یک فرد خشمگین و عصبانی می نماید.

بنابراین بر هر مؤمن خداباوری لازم و ضروری است که به منظور حفظ ایمان و رهایی از آثار ویرانگر خشم، برای همیشه پای بر روی خواسته ی دل نهاده و حبّ نفس را از خانه ی قلب خویش بیرون نماید.

-2 تلقّی نمودن عصبانیّت به عنوان شجاعت:

عدّه ای در اثر جهل و نادانی عصبانیّت را جوانمردی و شجاعت و بزرگی می دانند و از خشم و غضبی که از خود به نمایش می گذارند تعریف و تمجید می نمایند و همیشه سعی در حفظ این حالت حیوانی دارند در حالی که میان این دو تفاوت اساسی وجود دارد. غضب نشانه ضعف ایمان و عقیده است بر خلاف شجاعت که نشانه ی قوّت ایمان و عقیده است، غضب از صفات بسیار زشت شیطانی است که انسان را از درجه ی انسانیّت ساقط و او را در زمره ی حیوانات وحشی و درّنده قرار می دهد، در حالی که شجاعت از صفات پسندیده بوده و آدمی را به درجه ی والای انسانیّت می رساند. انسان غضبناک چون دیوانه ها، چراغ عقلش خاموش گشته و بدون ملاحظه ی عواقب کار، افعال زشت و غیر انسانی از او صادر می شود، در حالی که شخص شجاع کارهایش بر اساس عقل است و به هنگام غضب کاملا بر خود مسلّط بوده و به هیچ وجه از خود افعال زشت و ناپسند صادر نمی کند. امید است که خداوند توانا، ما بندگان سراپا نیاز را یاری نماید تا خود از شرّ این خصلت شیطانی برهانیم.

راه درمان قرآن

بهترین راه درمان کظم غیظ است کظم یعنی فرو بردن و کاظم به معنی فرو برنده خشم است.علم پزشکی ثابت کرده است صدمات ناشی از سه بار عصبانیت مساوی با یک‌بار سکته قلبی است.

الَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاء وَالضَّرَّاء وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ

همانان که در فراخی و تنگی انفاق می‌کنند و خشم خود را فرو می‌برند و از مردم در می‌گذرند و خداوند نکوکاران را دوست دارد(آل عمران /134)

عصبانیت آسیب‌های جسمی و روحی که به انسان می‌زند گاهی اوقات سرنوشت انسان را تغییر می‌دهد.یک خشم کوچک تبدیل به آتشی سوزان می‌شود که دنیا و آخرت را تباه می‌کند.افراد بسیاری الان در گوشه زندان‌ها به سر می برن که اگر اندکی صبر می‌کردند و خشم خود را فرو می‌بردند الان در آغوش گرم خانواده بودند و چه بسیار فرزندان طلاقی که محصول خشم پدر و مادر خود و تصمیمات نا به جا شدند.

تصمیمات نادرست

حضرت یونس سال‌ها برای تبلیغ دین میان قوم خود تلاش کرد اما وقتی دید آنان دل‌هایشان به نور توحید نرم نمی‌شود و ایمان نمی‌آوردند خشمگین شد و از خداوند برای قومش درخواست عذاب الهی کرد یکی از مؤمنان حضرت را از این تصمیم نادرست بر حذر داشت اما ایشان التفاتی نکرد و قوم را نفرین کرد و خداوند حضرت یونس را در شکم ماهی گرفتار کرد

وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَی فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ

و ذوالنون را [یاد کن] آنگاه که خشمگین رفت و پنداشت که ما هرگز بر او قدرتی نداریم تا در [دل] تاریکی‌ها ندا درداد که معبودی جز تو نیست منزهی تو راستی که من از ستمکاران بودم.

ذکر یونسیه درمان خشم و گرفتاری

ذکر یونسیه “لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین” بهترین درمان برای دردهای لا علاج روحی است که انسان را گرفتار می‌کند .در این ذکر پناه به خدا می‌بریم و او را تسبیح و تقدس می‌کنیم .و به اشتباهات و خطاهای خود اعتراف می‌کنیم که هر رنج و گرفتاری که به ما می‌رسد از خود ماست پس دست ما را بگیر.

طلب آمرزش و استغفار برای خود و دیگران باعث می‌شود که آتش خشم درون انسان خاموش شود و به معنایی دشمن نیز خلع سلاح می‌شود
بهترین نمونه

کسی که بسیار عصبانی می‌شود به تدریج دوستان و اقوام از اطراف او پراکنده می‌شوند و این تنهایی بسیار آزاردهنده است اگر می‌خواهید دوستان زیادی داشته باشید و مورد توجه و محبت دیگران واقع شوید باید اشتباهات و خطاهای آنان را نادیده بگیرید و بخشش را به خانه دلتان راه دهید. خداوند به پیامبر رحمت می‌فرماید:

فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ(آل عمران/159)

پس به [برکت] رحمت الهی با آنان نرم خو [و پرمهر] شدی و اگر تندخو و سخت دل بودی قطعاً از پیرامون تو پراکنده می‌شدند پس از آنان درگذر و برایشان آمرزش بخواه و در کار[ها] با آنان مشورت کن و چون تصمیم گرفتی بر خدا توکل کن زیرا خداوند توکل کنندگان را دوست می‌دارد .

طلب آمرزش

1-کظم غیظ ، 2-آنان را ببخشید ، 3-برای آنان آمرزش بخواه

طلب آمرزش و استغفار برای خود و دیگران باعث می‌شود که آتش خشم درون انسان خاموش شود و به معنایی دشمن نیز خلع سلاح می‌شود .

در قرآن كريم، در آيات فراوانی از خشم، علل ايجاد كننده آن و راه‏های برطرف ساختن آن سخن رفته است كه به ترتيب در سوره شوری آيه43، فصلت آيه‏34، آل‌عمران آيات 133 و 143، شوری آيات 36 و 37 ، و نور آيه 22 به وجود خشم و آثار مخرب آن اشاره شده است.

راههای كنترل خشم و غضب از نگاه امام باقر (علیه السلام(

خداوند متعال يكی از مهم ترين ويژگی های انسان های الهی و پارسا پيشه را كظم غيظ و عفو از مردم می شمارد و می فرمايد:
«الكاظمين الغيظ و العافين عن الناس والله يحب المحسنين»؛ آل عمران.134 «مومنان در هنگام عصبانيت خشم خود را فرو می برند و ازخطای مردم در می گذرند وخدا نيكوكاران را دوست دارد.»

“كظم” در لغت به معنی بستن سر مشكی است كه از آب پر شده باشد و به طور كنايه در مورد كسانی كه از خشم و غضب پر می شوند ولی از اعمال آن خودداری می نمايند، به كار می رود.

“غيظ” به معنی شدت غضب وحالت برافروختگی و هيجان فوق العاده روحی است، كه بعد از مشاهده ناملايمات به انسان دست می دهد.

حالت خشم و غضب از خطرناك ترين حالات انسان است و اگر جلوی آن رها شود، در شكل يك نوع جنون و ديوانگی و ازدست دادن هر نوع كنترل اعصاب خودنمايی میكند و موجب می شود كه بسياری ازجنايات و تصميم های خطرناك از انسان صادر شود كه انسان يك عمر بايد كفاره و تاوان آن را بپردازد.

▫●▫ خشم مثبت و منفی ▫●▫

غضب يكی از غرايز انسانی است و بهره های فراوانی برای انسان دارد و در دفاع از هويت و باورها و فرهنگ او نقش مهمی ايفا می كند.

سه گروه متفاوت

در واقع انسان ها را می توان در مورد اين حالت نفسانی، به سه گروه تقسيم كرد:

دسته اول: انسان هايی كه در هنگام غضب افراط می كنند و از حد و مرز ايمان بيرون می روند. اين گونه اشخاص همواره گرفتار اعمال ناپسند خود هستند و بسا كه پشيمانی هم سودی به حالشان نخواهد داشت.
دسته دوم: افرادی هستند كه اساساً خشمگين نمی شوند و اصلا قوه غضبيه خود را به كار نمی گيرند و در جاهايی كه حتی شرع و عقل هم برای آنان خشم را لازم دانسته است، به هيچ وجه حركتی ندارند. اينان نه تنها عملی ناپسند انجام می دهند، بلكه از افراد عصبانی بدترند و افرادی بی غيرت و بی هويت تلقی می شوند.
دسته سوم: كسانی كه براساس كمال وجودی خود هرگاه خشمگين شوند، از مرز اعتدال خارج نمی شوند. اينان با ايمان راسخ و اعتماد به نفسی كه دارند، هنگام بروز حالت خشم بر وجودشان تسلط كامل دارند و تمام اعضا و جوارح آنان تحت فرمان عقل و ايمانشان قرار دارد.

خشم مقدس

قرآن كريم هرگز اصل خشم را تخطئه نمی كند و خشم های مقدس را می ستايد. اساساً خشم مقدس يكی از صفات الهی است كه نام های قهار و جبار حضرتش به آن اشاره دارد. خشمگين شدن اگر متعادل و در راه حق باشد، نه تنها ناپسند نيست، بلكه پسنديده و مورد رضای حق هم خواهد بود.
در سيره رسول خدا (صلی الله عليه و آله) به نقل از امير مومنان (عليه السلام) آمده است كه:
آن حضرت برای امور دنيا هرگز عصبانی نمی شد؛ اما هرگاه برای حق غضبناك می شد، احدی را نمی شناخت و خشم پيامبر آرام نمی شد تا اينكه حق را ياری كند. علامه طباطبايی (ره) در اين زمينه می فرمايد:«هرگاه رسول خدا(ص) خشمگين می شد- كه جز برای خدا غضب نمی كرد- چيزی تاب مقاومت در برابر غضب آن حضرت را نداشت.»
آری يك انسان كامل فقط در راه حق و به خاطر پايمال شدن حقوق الهی و حقوق مردم خشمگين می شود و در اين مورد هم از مرز ايمان و حدود الهی خارج نمی شود.

خشم پيامبر (ص(

در اين خصوص روايتی زيبا از سيره رسول گرامی اسلام (ص) نقل شده است كه حمزه بن عبدالمطلب، عموی بزرگوار و برادر رضاعی حضرت رسول بود؛ زيرا حمزه از ثويبه اسلميه- دايه پيامبر قبل از حليمه سعديه- شير خورده بود. حمزه از رسول خدا چهار سال بزرگتر بود.
او در جنگ احد 60 سال داشت كه به دست وحشی- غلام جبير بن مطعم- به شهادت رسيد. وحشی به تحريك و تطميع هند- دختر عتبه بن ربيعه و مادر معاويه بن ابی سفيان- حضرت حمزه سيدالشهداء را مورد حمله غافلگيرانه قرار داد و به شهادت رساند. هند كه از آن بزرگوار به شدت ناراحت بود و از حضرت حمزه به علت كشته های جنگ بدر كينه شديدی داشت، بعد از شهادت حمزه اعضای بدن آن حضرت را مثله كرد و حتی جگرش را بيرون آورده، از عمق كينه آن را در دهانش مكيد.
رسول خدا (ص) وقتی به بالين پيكر قطعه قطعه عمويش آمد آن چنان ناراحت و خشمگين شد كه سخن از انتقام گفت. در آن هنگام،جبرئيل عليه السلام نازل شد و برای دلداری پيامبر (ص) اين آيه شريفه را نازل كرد:«و ان عاقبتم فعاقبوا بمثل ما عوقبتم به و لئن صبرتم لهو خير للصابرين؛» (نحل.621)
«هرگاه خواستيد كسی را مجازات و عقوبت كنيد، تنها به مقداری كه به شما تعدی شده كيفر دهيد و اگر صبر كنيد، اين كار برای صبركنندگان بهتر است.» پيامبر نيز خشم خود را كنترل كرد و فرمود: «پس من صبر می كنم.

آثار و فوايد كنترل عصبانيت.

اگر انسان بتواند در حالات خشم و غضب، مالك نفس خويش باشد، او را می توان از افراد نيرومند و توانا برشمرد؛ چرا كه كنترل نفس سركش در آن حالت، ايمان و اراده ای والا و قوی لازم دارد كه خيلی از انسان ها نمی توانند از عهده اش برآيند. اگر مروری به صفحات حوادث در رسانه ها داشته باشيم اكثر حوادث ناگوار ريشه در عدم توانايی مجرمين در كنترل خشم و غضب خود دارد.
به اين جهت كنترل غضب امری مهم به شمار مي آيد و هر كس در آن موفق شود، افزون بر بهره های فراون دنيوی، دارای مقامی بلند از نظر معنوی خواهد بود. اينك به برخی از آثار و فوايد كنترل خشم توجه می كنيم:

الف. نجات از آتش دوزخ

امام باقر(ع) يكی از مهم ترين بركات خويشتن داری در حالت خشم را نجات از آتش دوزخ بيان مي كند و مي فرمايد: «من ملك نفسه اذا… غضب حرم الله جسده علی النار؛ هر كس در هنگام خشم و غضب مالك نفس خويش باشد، خداوند متعال بدن او را بر آتش جهنم حرام خواهد كرد.»

ب. آرامش روز قيامت

آن حضرت پاداش شيرين كظم غيظ را در ضمن تفسير آيه «و اذا ما غضبوا هم يغفرون» (شوري.73) اين گونه بيان مي كند: من كظم غيظا و هو يقدر علي امضائه حشا الله قلبه امنا و ايمانا يوم القيامه هر كس خشم خود را فرو برد، در حالي كه مي توانست از طرف مقابل انتقام بگيرد خداوند متعال در روز قيامت قلبش را از ايمان و امنيت و سلامتی پرخواهد كرد.»

ج. روشنی چشم اهل بيت(ع)

فرو بردن خشم و بردباري در مقابل عصبانيت از لذت بخش ترين لحظاتی است كه امامان معصوم(ع) از آن به عنوان روشنی چشم نام می برند. آن گراميان اين خصلت والای انسانی را همواره دوست داشتند و شيريني آن را هرگز فراموش نمی كردند. حضرت باقر(ع) می فرمايد: «پدرم امام صادق(ع) می فرمود پسرم! هيچ چيز مانند عصبانيتی كه با صبر پايان می پذيرد چشم پدرت را روشن نمی كند.»

آری اگر انسان بتواند در آن لحظه خطرناك و حساس، صبر و بردباری پيشه كند، لذت و شيرينی آن تا آخر عمر در كامش خواهد ماند و او را مسرور خواهد نمود. در مقابل اگر خود را كنترل نكند تا آخر زندگی در آتش حسرت و ندامت خواهد سوخت.

د. امنيت از خشم خدا

امام باقر(ع) در اين مورد فرمود: «يا موسی امسك غضبك عمن ملكتك عليه: اكف عنك غضبی؛(21)
در كتاب تورات در ضمن مناجات خدای عزوجل با موسی(ع) آمده است: ای موسی خشم خود را از كسی كه تو را بر او مسلط ساخته ام، بازگير تا خشم خود را از تو بازگيرم.»

هـ . داخل شدن در رديف اهل ايمان

قرآن كريم مومنان را در آيات متعدد به خاطر كنترل خشمشان می ستايد. در سوره شوری در مورد يكی از ويژگی های بارز مومنين می فرمايد: «و اذا غضبوا هم يغفرون؛ (شوري.73) مومنين زمانی كه خشمگين می شوند (با فرو خوردن خشم خود) عفو می كنند.»
هر انسانی طبيعتا در مقابل پيشامدهای ناگوار و ناهنجاری ها ناراحت و عصبانی می شود و آيه فوق می گويد كه اهل ايمان در چنين مواقعی نه تنها خود را به گناه آلوده نمی كنند، بلكه با كنترل خشم خود از صفت عفو و بخشش بهره می گيرند.

سيره امام باقر(ع)
در سيره اخلاقی امام باقر(ع) آمده است: روزی يك نفر مسيحی به آن حضرت جسارت كرد و گفت : «انت بقر؛ تو گاو هستی.»
امام بدون اينكه خشمگين شود، فرمود: «لا انا باقر؛ نه من باقرم.» مسيحی گفت: تو پسر آن زن آشپز هستی؟ امام فرمود: آری مادرم يك بانوي آشپز بود. آن مرد برای اينكه امام را عصبانی كند، دوباره گفت: تو پسر زن سياه چرده، زنگی و دشنام گو هستی. امام پاسخ داد: اگر تو راست می گويی، خدا مادرم را بيامرزد و اگر دروغ می گويی، خداوند تو را ببخشد. وقتی آن مرد مسيحی بردباری و حلم بی پايان امام را مشاهده كرد كه با اين اهانت ها هرگز خشمگين نشد و كاملا بر نفس خود مسلط بود، زبان بر شهادتين جاری كرد و مسلمان شد.
اين رفتار حضرت باقر(ع) دقيقا در تفسير اين آيه شريفه است كه می فرمايد: «هرگز نيكی و بدی يكسان نيست؛ بدی را با نيكی دفع كن! ناگاه خواهی ديد همان كس كه ميان تو و او دشمنی است، گويی دوستی گرم و صميمی می شود و اين خصلت را جزكسانی كه شكيبا بوده اند، نمی يابند و آن را جز صاحب بهره ای بزرگ، نخواهند يافت.» (فصلت .43(

دستاوردهای اين حركت پسنديده از نظر روحی و روانی و معنوی، خيلی بهتر و بيشتر از آن است كه انسان خشم و غضب خود را با هيجانات عصبی و رفتارهای زشت و كينه توزانه فرو نشاند.
دراين باره اشاره به سخن مولوی در مورد علی(ع) خالی از لطف نيست. او بعداز آنكه مولای متقيان را اسوه بردباران معرفی می كند و با ستايش از آن حضرت می گويد كه امام(ع) در هنگام خشم و غضب كاملا برخود مسلط بود و هرگز اراده و تدبير خود را در اختيار احساسات زودگذر قرار نمی داد و تمام اعضا و جوارحش تحت عقل و وحی بود، به نقل داستانی دراين زمينه می پردازد و در ستايش حلم آن گرامی به زبان حال امام می گويد.
باد خشم و باد شهوت باد آز
برد او را كه نبود اهل نماز
خشم بر شاهان، شه و ما را غلام
خشم را هم بسته ام زير لگام
تيغ حلمم گردن خشم زده است
خشم حق، بر من چو رحمت آمده است
كه نيم، كوهم ز صبر و حلم و داد
كوه را كی در ربايد تند باد

▫●▫ مضرات غضب ▫●▫

الف- زمينه براي تسط شيطان

ضررهای فراوانی بر غضب می توان بر شمرد كه مهمترين آن تسلط شيطان بر انسان است. اساساً فرد خشمگيني كه قادر به كنترل خشم خود نيست و نمی تواند تصميمات مثبت بگيرد و وجودش را آتش كينه و انتقام پر كرده است، در آن لحظه وجودش بستری مناسب برای بهره برداری شيطان است و شيطان میتواند به راحتی او را گمراه كند و از همين راه به اهداف شوم خود دست يابد.
امام باقر(ع) دراين زمينه می فرمايد: «غضب، آتش پاره ای است از شيطان كه در باطن فرزند آدم است و چون كسی از شما عصبانی شد، چشم های او سرخ می شود و باد به رگ های او می افتد و شيطان در وجودش داخل می شود.» البته اگر انسان تحت تأثير شيطان قرار گيرد، ممكن است هرگونه گناه و كار ناشايستی مرتكب شود.

ب: دوری از فضائل اخلاقی

انسان درحال عصبانيت از ادب و حيا و عفت فاصله می گيرد. احترام بزرگان و اطرافيان را نمی تواند نگهدارد. پرده حيا و عفت را می درد و در نتيجه سخنانی بر زبانش جاری می شود كه در حالت عادی از گفتن وحتی شنيدن آن خجالت میكشد. دست به كارهايی می زند كه هرگز با اخلاق و انسانيت هم خوانی ندارد.

ج- خواری و رسوايی

از ديگر مفاسد خشم های بی جا، خواری و ذلت و رسوايی فرد عصبانی است. او معمولا وقتی كه حالت خشم برايش عارض می شود، درميان جمع، فردی غيرعادی، ناتوان و سبك قلمداد می شود كه قادر به كنترل وجودش نيست و نمی تواند امور زندگی اش را مديريت كند و تمام كسانی كه او را در آن حال می بينند، به ديده حقارت و يا ترحم به او می نگرند.

د- سلب اعتماد ديگران

افراد جامعه به ويژه عقلای قوم و نخبگان، به افراد عصبانی كمتر اعتماد می كنند؛ چرا كه احساس می كنند او به اندك بهانه ای خشمگين می شود و تصميماتی می گيرد كه مبنای عقلانی و منطقی ندارد؛ گرچه بعدا اظهار ندامت كرده ، عذرخواهی هم می كند.

احادیثی در باره ی خشم و عصبانیت

1- بهترین‌ها، دیرخشم‌اند

**امبر صلى الله عليه وآله:
اَلا اِنَّ خَيرَ الرِّجالِ مَن كانَ بَطى ءَ الغَضَبِ سَريعَ الرِّضا؛
بدانيد كه بهترين انسان ها كسانى هستند كه دير به خشم آيند و زود راضى شوند.

(نهج الفصاحه، ح 469)

2- جرعه خشم

**امبر صلى الله عليه وآله:
ما تَجَرَّعَ عَبدٌ جُرعَةً اَفضَل عِندَ اللّه مِن جُرعَةِ غَيظٍ كَظَمَها اِبتِغاءَ وَجهِ اللّه ؛
انسان هيچ جرعه اى ننوشيد كه نزد خدا از جرعه خشمى كه براى رضاى خدا فرو خورد بهتر باشد.

(نهج الفصاحه، ح 2628)

3- ثمره همنشینی با خشم

امام على عليه السلام:
بِئسَ القَرينُ الغَضَبُ: يُبدِى المَعائبَ ويُدنِى الشَّرَّ وَيُباعِدُ الخَيرَ؛
خشم هم نشين بسيار بدى است: عيب ها را آشكار، بدى ها را نزديك و خوبى ها را دور مى كند.

(غررالحكم، ج3، ص 257، ح4417)2)

4- خشم و دوستی

امام صادق علیه السلام:
مَن غَضِبَ عَلَيكَ ثَلاثَ مَرّاتٍ وَلَم يَقُل فيكَ سوءا فَاتَّخِذهُ لِنَفسكَ خَليلاً؛
هر كس سه بار بر تو خشم گرفت ولى به تو بد نگفت، او را براى خود به دوستى انتخاب كن.

(معدن الجواهر، ص 34)

5- خشم مومن

امام صادق علیه السلام:
اَلمُؤمِنُ اِذا غَضِبَ لَم يُخرِجهُ غَضَبُهُ مِن حَقٍّ وَاِذا رَضِىَ لَم يُدخِلهُ رِضاهُ فى باطِلٍ وَالَّذى اِذا قَدَرَ لَم يَأخُذ اَكثَرَ مِمّا لَهُ؛
مؤمن چون خشمگين شود، خشمش او را از حق **رون نبرد و چون خشنود شود، خشنوديش او را به باطل نكشاند و چون قدرت يابد **ش از حقّ خود نگيرد.

(بحارالأنوار، ج78، ص 209، ح85)

6- تربیت با خشم

امام على عليه السلام:
لا أدَبَ مَعَ غَضَبٍ؛
ادبی همراه با خشم نیست .

(غرر الحكم، ح 10529)

امام صادق (ع) فرمود: چه خوب جرعه‏اى است خشم براى كسى كه بر آن صبر كند، زيرا پاداش بزرگ در برابر بلاى بزرگ است، چون خداوند هر گروهى را كه دوست دارد گرفتارشان مى‏كند.

2- امام سجّاد (ع) فرمود: دوست ندارم كه به جاى نرمخويى و فروتنى شتران سرخ مويى داشته باشم، و هيچ جرعه‏اى نياشاميدم كه برايم محبوبتر باشد از جرعه‏

خشمى كه طرف را به آن كيفر ندهم. [ يعنى چنين صفت خوبى را با مال دنيا معاوضه نمى‏كنم و هرگز راضى نمى‏شوم كه تندخو باشم و بهترين چهار پايان و زيور دنيا داشته باشم

3- امام باقر (ع) فرموده كه پدرم به من فرموده: هيچ چيزى بهتر از فرو خوردن خشمى كه عاقبتش صبر و شكيبايى است روشنى بخش چشم پدرت نيست، و داشتن شتران سرخ مو با ذلّت نفس مرا شاد نمى‏كند.

4- پيغمبر (ص) فرمود:

محبوبترين راه بنده به سوى خداى عزّ و جل نوشيدن دو جرعه است جرعه خشمى كه با خويشتن دارى از آن جلوگيرى كنى 2- جرعه مصيبتى كه با شكيبايى خود برگردانى.

5- امام صادق (ع) فرمود: هيچ بنده‏اى خشمى فرو نخورد مگر اين كه خداوند در دنيا و آخرت بر عزّت او بيفزايد، چون خداى عزّ و جل در قرآن فرموده:

«آنان كه خشمشان را فرو مى‏خورند و مردم را عفو مى‏كنند، خداوند نيكوكاران را دوست مى‏دارد خداوند در عوض فرو خوردن خشم اين پاداش به وى عطا مى‏فرمايد، (او را دوست بدارد).»

6- امام صادق (ع) فرمود: بنده خدا هيچ جرعه‏اى ننوشد كه در نزد خدا محبوبتر باشد از جرعه خشمى كه وقتى در دلش به گردش درآمد با صبر و خويشتن دارى آن را بنوشد. «منظور از گردش جرعه در دل، هيجان و جوششى است كه براى شخص خشمگين دست مى‏دهد و در كيفر كردن و بخشيدن مردّد است».

7- برقى در كتاب محاسن از وشّاء مثل روايت فوق را نقل كرده جز اين كه در اوّل آن چنين آمده است: هيچ قطره‏اى نزد خداوند محبوبتر نيست از قطره اشكى كه بنده‏اى در سياهى شب فقط از ترس خدا فرو مى‏ريزد.

8- امام صادق (ع) مى‏فرمود: هر كس خشمى را فرو خورد كه قدرت دارد آن را اعمال كند خداوند روز قيامت قلب او را از رضاى خود پر مى‏كند.

9- امام باقر (ع) فرمود: هر كه خشمى را فرو خورد كه بتواند آن را به كار برد خداوند در روز قيامت دل او را از آرامش و ايمان پر مى‏كند.

10- از فرمايشات رسول اللّه (ص) است: هر كه خشمش را فرو خورد خدا پاداشش دهد، و هر كه بر مصيبتى صبر نمايد خداوند عوضش دهد.

11- در وصاياى پيغمبر (ص) به على (ع) آمده است. كه آن حضرت فرمود:

يا على ترا سفارشى مى‏كنم آن را به خاطر بسپار و تا وقتى كه وصيّت مرا عمل كنى در خير هستى، يا على هر كه خشمى را فروخورد كه قادر بر اعمال آن هست، خداوند پاداشى از آرامش و ايمان به او عطا فرمايد كه مزه‏اش را دريابد.

12- امام صادق (ع) از اجدادش نقل مى‏كند. كه در حديث مناهى رسول اللّه (ص) آمده است: آن حضرت فرمود:

هر كه خشمى را فروخورد كه قادر بر اعمال آن است و خويشتن‏دارى كند.

كه گفتنش روا نيست خداوند اجر شهيد به او عطا فرمايد.

13- ربيع بن عبد الرحمن گويد: به خدا سوگند موسى بن جعفر (ع) از فراست‏

و هوشيارى برخوردار بود و كسانى را كه بر عليه او ايستادگى و رهبرى امام بعد از او را انكار مى‏كنند مى‏شناخت با اين حال خشمش را نسبت به آنها فرو مى‏خورد و آنچه را كه در باره آنها مى‏دانست بر آنان اظهار نمى‏كرد، بنا بر اين كاظم ناميده شد.

14- پيغمبر (ص) در آخر يكى از خطبه‏هايش فرمود: هر كه خشمش را فرو خورد و از برادر مسلمانش گذشت كند، خداوند اجر شهيد به او عطا فرمايد.

15- امام صادق (ع) فرمود: هر كه داراى سه خصلت باشد خداوند برايش حور العين تزويج مى‏كند هر طور كه دلش بخواهد، آن سه خصلت عبارتند از: 1- فروخوردن خشم،
2- صبر بر شمشيرها در راه خدا،
3- كسى كه بر مال حرام دست يابد ولى براى خدا از آن درگذرد.

الرعد ( 13 ) آیه 28 :

الَّذِینَ آمَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ ﴿۲۸﴾

” …. آگاه شوید که تنها یاد خدا آرام بخش دلهاست “

دلیلی که ایمان آورندگان به خداوند که اوراعبادت کرده وبه او پناه می برند بصورت روانی وجسمی سالمتر هستند این است که آنها مطابق ودرراستای هدف از خلقتشان رفتار می کنند فلسفه ها و سیستم هایی که متناقض با فلسفه خلقت انسان باشند همواره اورا به سمت رنج وناراحتی هدایت می کنند .

طب نوین اکنون در جهت شناسائی این حقیقت پیش می رود آنگونه که پاتریک گلین می نویسد : تحقیقات علمی درروانشناسی دربیست وپنج سال گذشته ثابت کرده است که ایمان مذهبی یکی ازلازمه های استوار شادی و سلامت روانی است .

عفووبخشش بر اساس اصول اخلاقی اسلام وفواید آن در سلامت است .

یکی از صفتحای خاص اخلاقی توصیه شده در قران بخشش است .

سوره اعراف ( 7 ) آیه 199

خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ ﴿۱۹۹﴾

” طریقه عفو وبخشش پیش گیر وبه نیکوکاری امر کن و از مردم نادان روی گردان “

در آیه ای دیگر خداوند امر می فرماید :

سوره النور ( 24 ) آیه 22

وَلَا یَأْتَلِ أُوْلُوا الْفَضْلِ مِنکُمْ وَالسَّعَةِ أَن یُؤْتُوا أُوْلِی الْقُرْبَى وَالْمَسَاکِینَ وَالْمُهَاجِرِینَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلْیَعْفُوا وَلْیَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿۲۲﴾

“… باید مومنان عفو و صفح پیشه کنند و از بدیها درگذرند آیا دوست نمی دارید که خداهم در حق شما مغفرت فرماید ؟وخداوند بسیار آمرزنده ومهربان است “

آنانکه به ارزشهای اخلاقی قران تن نمی دهند ، برای شان دشواراست که دیگران را ببخشید زیرا آنان به سادگی از هر خطایی که روی داده می شود عصبانی می شوند با اینحال خداوند مومنان را توسیه کرده که بخشش بسیار مناسب تر است .

سوره شوری (42) آیه 40 :

إِنَّمَا السَّبِیلُ عَلَى الَّذِینَ یَظْلِمُونَ النَّاسَ وَیَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ أُوْلَئِکَ لَهُم عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿۴۲﴾

” و انتقام بدی به مانند آن بد رواست ( نه بیشتر) وباز اگر کسی عفو کرده اصلاح نمود اجر او برخداست …. “

سوره (64) آیه 14 :

… وَإِن تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ﴿۱۴﴾

” واگرعفووآمرزش و چشم پوشی کنید خدا هم بسیار آمرزنده و مهربان است “

درقران آمده است که بخشش یک خصلت برجسته اخلاقی می باشد .

سوره شوری ( 42 ) آیه 43 :

وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَلِکَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ﴿۴۳﴾

” وهر که صبر کند و ببخشد این مقام از عزم درامور است . “

به این دلیل است که مومنان انسانهایی بخشنده مهربان ومتحمل هستند آنچنانکه در قران آمده است

سوره آل عمران ( 3 ) آیه 134 :

000 وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ﴿۱۳۴﴾

” … وخشم خود را فرونشانند و از مردم درگذرند و خدا دوستار نیکوکاران است “

عقیده و تصور مومنان از بخشش بسیار متفاوت از برداشت کسانی است که با اصول وارزشهای قران زندگی نمی کنند . گرچه بسیاری از مردم ممکن است اذعان کنند که کسی را که موجب رنجش آنان شده بخشیده اند ، با وجود این زمان زیادی طول می کشد تا آنان خود رااز نفرت وعصبانیت موجود در دلشان رها سازند . رفتار آن این عصبانیت را لو می دهد . از سوی دیگر بخشش مومنان صمیمانه است . زیرا مومنان می دانند که انسان برای آزمون به این دنیا پا گذاشته و از اشتباهاتش درس می گیرد . آنها اغماض کننده به رفتار دیگران و مهربان هستند . علاوه بر این مومنان قادر به بخشش هستند حتی اگر خودشان محق و طرف دیگر در اشتباه باشد و در هنگام بخشش تفاوتی بین اشتباهات کوچک و بزرگ قائل نیستند و آن خود ممکن است اشتباهاً موجب زیان شدیدی به آنها شده باشد .

هر چند مومنان می دانند که هر چیزی که اتفاق می افتد زیر فرمان خداوند است ولذا بر اساس یک سرنوشت مشخصی به وقوع می پیوندد و بنابر این تسلیم این مشیت شده وبه عصبانیت تن در نمی دهند .

تحقیقات دانشمندان درباره عصبانیت :

بر اساس تحقیقات اخیر دانشمندان آمریکائی ثابت کردند که کسانی که قادر به بخشیدن دیگران هستند که از نظر جسمی و روانی سالمتر از دیگران هستند . دکتر فردریک لوسکین که دارای درجه دکتری phd در مشاوره و بهداشت روانی از دانشگاه آکسفورد می باشد به همراه تیمش : 259 نفر از شهر سانفرانسیسکو را مورد مطالعه قرار دادند آنها افراد مورد آزمایش را به شش جلسه یک و نیم ساعته دعوت کرده و ضمن آن آنها را مورد تشویق و آموزش برای بخشیدن کردند .

افراد مورد آزمایش بیان کردند که آنها بعد از بخشیدن افرادی که در مورد آنها دچار اشتباه شده اند، رنج وناراحتی کمتری حس می کنند . تحقیقات نشان داد افرادی که یاد می گیرند تا ببخشند نه تنها از نظر احساسی ، بلکه از نظر جسمی نیز احساس بسیار بهتری پیدا می کنند . بطور مثال ، ثابت شد که پس از آزمایشات عوارض جسمی و روانی نظیر ، سردردهای ناشی از استرس ، بی خوابی و دردهای معده بطور قابل ملاحظه ای در این افراد کاهش یافت .

دکتر فردریک لوسکین در کتابش به نام ( fogive for good) بخشش را به عنوان یک نسخه ثابت شده برای سلامتی و شادابی تجویز می کند . این کتاب توضیح می دهد که چگونه بخشش با کاهش عصبانیت ، رنج ، اضطراب وافسردگی موجب ارتقاع حالات مثبت نظیر امید ، شکیبائی و اعتماد به نفس در ذهن می گردد .براساس نظریه دیگری لوسکین ، تحمل خشم و عصبانیت تاثیر جسمانی قابل توجهی بر افراد می گذارد و در این رابطه می گوید :

چیزی که در مورد عصبانیت طولانی مدت یا برطرف نشده می توان گفت این است که آن ترموستات یا تنظیم کننده بدن را از کار می اندازد .

هنگامی که به مقدار کمی از عصبانیت عادت می کنید شما از تشخیص حالت طبیعی ونرمال عاجزمی شوید و آن موجب ترشح نوعی آدرنالین می کند که به ترتیب به آن عادت می کنید واین موضوع بدن را مستهکمتر کرده و از فکر کردن صحیح درهنگام اتخاذ تصمیمات باز می دارد .

علاوه بر این دکتر لوسکین بیان می کند که بدن در هنگام عصبانیت و استرس آنزیم هایی رها می کند که موجب افزایش سطح کلسترول و فشار خون می شود که در طولانی مدت به بدن آسیب می رسانند .

در مقاله ای بنام ” بخشش ” که در نسخه سبتامبرواکتبر 1996 در مجله جریانهای شفابخش منتشر شده بود گفته شده بود که عصبانیت در قبال یک فرد یک رخداد مردم را به سوی احساسات منفی سوق داده وبه تعادل احساسی وحتی جسمانی آنها آسیب می زند .

در این مقاله همچنین آمده است که پس از مدتی مردم پی می برند که عصبانیت برای آنها آذار دهنده است و مایلند آسیبهای وارد شده به روابط را جبران نمایند .

وبنابراین قدمهایی را برای بخشیدن بر می دارند . همچنین گفته شده که علیرغم همه آنچه مردم تحمل می کنند آنان دوست ندارند تا لحظات باارزش زندگیشان را در عصبانیت و اضطراب هدر دهند و ترجیح می دهند خود و دیگران را ببخشند .

در مطالعه دیگری که شامل 1500 نفر بود مشاهده شد که افسردگی ، استرس و بیماریهای ذهنی ( روانی ) در افراد مذهبی کمتر شایع است .

دکتر هربرت بنسن که این تحقیقات را رهبری کرد ه بود این مطلب را به تشویق مذهب به بخشش مرتبط می داند و بیان می دارد :

بخشش دارای یک فیزیولوژی است ، هنگامی که شما عفو وبخشش نکنید ، آن شما را خرد کرده و می بلعد .

طبق مقاله ای تحت عنوان ” عصبانیت دشمن قلب شماست ” که در مجلۀ هارولد منتشر شد . عصبانیت بشدت برای قلب شما مضر است . ایچیرو کاواچی استاد یار پزشکی و تیمش این موضوع را با انجام آزمایشات و اندازه گیریهای متعددد به اثبات رساندند . به عنوان یکی از نتایج این تحقیق ثابت شد که مردان مسن بد اخلاق صد برابر بیشتر از همسالان خوش اخلاق خود در معرض خطر بیماریهای قلبی قرار دارند . کاواچی اظهار می دارد که این خطر صد برابر ناشی از عصبانیت بالا و انفجار خشم که شامل خرد کردن اشیاء وتمایل به صدمه زدن به دیگران در یک دعوا می باشد .

محققان براین باورند که ترشح هرمونهای استرس ، افزایش تقاضای اکسیژن از سوی سلولهای ماهیچه قلب و افزایش چسبندگی پلاکتهای خون که منجر به لختگی خون می شوند به روشنی دلیلی افزایش احتمال حملات قلبی را با عصبانیت توضیح می دهد .

علاوه بر این در هنگام عصبانیت ضربان قلب از حالت عادی بالاتر رفته و موجب بالا رفتن فشار خون در رگها می گردد و خطر حمله قلبی را بیشتر می کند . طبق نظر محققان عصبانیت و دشمنی موجب افزایش آنی تولید پروتئینهایی در خون شود که موجب التهاب می گردند که به نوبه خود موجب سفت شدن رگهای خونی و در نتیجه بیماری قلبی و سکته شوند .

براساس نظریه دکتر ادوارد سوارز استاد مرکز پزشکی دانشگاه دوک از کارولینیای شمالی پروتئینی بنام اینترلوکین 6 یا IL 6 در مردان عصبانی و افسرده بسیار بالاتر است . افزایش میزان IL6 در خون باعث شکل گرفتن لایه های چربی بر دیواره سرخ رگها می شود . طبق گفته سوارز در کنار عواملی چون سیگار ، فشار خون ، چاقی و گلسترول بالا ، بیماریهای قلبی همچنین به حلات روانی نظیر افسردگی ، عصبانیت و دشمنی وکینه مرتبط هستند . در یک مقاله به عنوان ” عصبانیت خطر حمله قلبی راافزایش می دهد “که در مجله تایمز منتشر شد آمده است که زود عصبانی شدن راه میانبر برای حمله قلبی است و مردان جوانی که بر اثر عصبانیت دچار استرس می شوند سد برابر بیشتر در معرض بیماری قلبی زود رص و پنج برابر بیشتر در معرض خطر حمله قلبی زود هنگام هستند .

دانشمندان دانشگاه جان هاپکینر در بالتی مور مریلند دریافتند که مردان زود رنج در معرض خطر حمله قلبی بیشتری هستند حتی اگر سابقه خانوادگی بیماریهای قلبی را نداشته باشند .

همه تحقیقات موجود نشان می دهند که عصبانیت و خشم حالتی ذهنی و روانی است که سلامت انسان را مورد آسیب قرار می دهد و بخشش از سوی دیگر علیرغم آنکه برای مردم آسان نیست یک جنبه خوش آیندی از ارزشهای اخلاقی است که همه اثرات مضر خشم را از بین برد ه وبه افراد کمک می کند که از یک زندگی روانی و جسمانی سالم لذت ببرند . بدیهی است که بخشش و عفو یک شکل رفتاری است که شخص با آن سالم می ماند و خاصیتی مثبت است که هر فردی باید با آن خاصیت زندگی کند . هرچند مانند تمام سایر کردارها بخشش نیز باید با هدف جلب رضای خداوند باشد در واقع خواص چنین ارزشهای اخلاقی و فواید پیداشده در آنها در بسیاری از آیات قران آمده است و این یکی از منابع زیاد خرد در قران است .

دعا برای عصبانیت,دعا برای عصبانیت شوهر,دعا برای عصبانیت بچه,دعای مجرب برای رفع عصبانیت,دعا برای عصبانیت همسر,دعا برای کاهش عصبانیت,دعا برای رفع عصبانیت زن,دعای آرام شدن فرد عصبانی,دعایی برای آرام شدن فرد عصبانی,دعا برای رفع عصبانیت طرف مقابل,دعا برای رفع عصبانیت فرزند,دعاي رفع عصبانيت,دعا برای رفع عصبانیت کودک,دعا برای جلوگیری از عصبانیت,دعا جهت جلوگیری از عصبانیت,دعای خشم,دعای خشم شوهر,دعای کنترل خشم,دعای دفع خشم و عصبانیت,دعای فروکش خشم,دعای دفع خشم,دعای کنترل خشم و عصبانیت,دعای هنگام خشم,دعای ضد خشم,دعای فرو بردن خشم,دعا برای خشم شوهر,دعای فروکش خشم شوهر,دعا کنترل خشم,دعای برای کنترل خشم,دعا برای کنترل خشم,دعای مجرب برای کنترل خشم,دعا برای فروکش خشم,دعای رفع خشم و عصبانیت,دعا برای دفع خشم دیگران,دعا برای کنترل خشم و عصبانیت,دعا هنگام خشم,دعا فرو بردن خشم,دعا برای فرو بردن خشم,دعا برای فرو بردن خشم دیگران,درمان عصبانیت,درمان عصبانیت دکتر خیراندیش,درمان عصبانیت نی نی سایت,درمان عصبانیت با طب سنتی,درمان عصبانیت زیاد,درمان عصبانیت صفراوی,درمان عصبانیت و پرخاشگری,درمان عصبانیت نوجوانان,درمان عصبانیت در طب سنتی,درمان عصبانیت قبل از پریودی,درمان عصبانیت دکتر ضیایی,درمان عصبانیت کودکان نی نی سایت,درمان عصبانیت قبل پریود نی نی سایت,درمان عصبانیت دوران قاعدگی نی نی سایت,داروی جلوگیری از عصبانیت نی نی سایت,درمان زود عصبانی شدن نی نی سایت,درمان عصبانیت شدید با طب سنتی,درمان خشم و عصبانیت با طب سنتی,درمان عصبانیت کودکان با طب سنتی,درمان عصبانیت و پرخاشگری با طب سنتی,درمان زود عصبانی شدن با طب سنتی,درمان عصبانیت زیاد در طب اسلامی,درمان عصبانیت زیاد در طب سنتی,راه درمان عصبانیت زیاد,راههای درمان عصبانیت زیاد,درمان عصبانیت و پرخاشگری در طب سنتی,درمان عصبانیت و پرخاشگری در کودکان,درمان عصبانیت و پرخاشگری کودکان,درمان گیاهی عصبانیت و پرخاشگری,راههای درمان عصبانیت و پرخاشگری,درمان دارویی عصبانیت و پرخاشگری,قرص برای درمان عصبانیت و پرخاشگری,درمان عصبانیت نوجوان,درمان عصبانیت در نوجوانان,درمان عصبانیت طب سنتی,درمان زود عصبانی شدن در طب سنتی,درمان خشم و عصبانیت کودکان در طب سنتی,درمان عصبانیت کودکان در طب سنتی,درمان عصبانیت شدید در طب سنتی,درمان عصبانیت قبل پریود

منبع : mramani1

برگرفته از سایت ملکوتی ها

*******************************

بازنشر : سایت دعا 786 سایت بزرگ ذکر و دعا و فال و تعبیر خواب و باستان شناسی

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.