در این پست از سایت ذکر و دعای doa786.com دعای پرفضیلت برای هر حاجت و آمرزش گناهان و رفع دلتنگی و بی حوصلگی را قرار دادیم . دعای زیر که به دعای یستشیر معروف است از جمله دعاهای سریع الاجابه و پرفضیلت برای برآورده شدن تمام حاجت ها و خواسته و نزول رحمت الهی و خیر و برکت در زندگی و عفو و بخشش می باشد …

دعای سریع الاجابه طلب حاجت,دعای عظیم الشان حاجت روایی,دعای طلب حاجت آمرزش گناهان,دعای مجرب و قوی رفع دلتنگی,دعای قوی برای رفع بی حوصلگی,دعای یستشیر برای گرفتن تمام حاجت و خواسته

دعای پرفضیلت برای هر حاجت و آمرزش گناهان و رفع دلتنگی و بی حوصلگی

دعاى معروف به يستشير سيد بن طاوس در مهج الدعوات :

از حضرت امير المؤمنين عليه السلام نقل كرده است كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله اين دعا را تعليم من نمود و امر كرد مرا كه براى هر شدت و رخا اين دعا را بخوانم و تعليم نمايم به خليفه بعد از خود و ترك ننمايم اين دعا را تا حق تعالى را ملاقات نمايم و فرمود كه يا على هر صبح و شام اين دعا را بخوان كه گنجى است از گنجهاى عرش الهى پس ابى بن كعب التماس كرد كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله فضيلت اين دعا را بيان فرمايد  

آثار پر برکت  مداومت بر دعای یستشیر از کتاب شریف مهج الدعوات  سید بن طاووس  از زبان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله :

1) نزول آرامش و آسایش از سوی خداوند
2) نزول سنجیدگی
3) مشمول رحمت بی منتهای الهی
4) برآورده شدن هر حاجت دنیوی و اخروی برای کسی که سه مرتبه بخواند
5) نجات از عذاب قبر
6) رفع دلتنگی و بی حوصلگی
7) نزول کرامتی بسیار در روز قیامت
8) مخیر بودن در انتخاب  مکان در بهشت
9) برای ازدیاد نور عقل
10) آمرزش همه گناهان با خواندن چهل شب جمعه به نیت خالص (البته حق الناس و حق الله پرداخت شود و فقط گناه نافرمانی خداوند که بسیار زشت و ناپسند است پاک می شود )
11) شهید مردن در روز یا شبی که این دعا را خوانده است   
12) عفو و بخشش و آمرزش گناهان بی توبه

   متن دعا به همراه ترجمه :

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ

 به نام خداى بخشنده مهربان ستايش مخصوص خداى يكتاست كه هيچ خدايى نيست جز او

الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبِينُ الْمُدَبِّرُ بِلاَ وَزِيرٍ وَ لاَ خَلْقٍ مِنْ عِبَادِهِ يَسْتَشِيرُ

 كه پادشاه ابدى عالم است بى‏وزير و معاون و بى‏مشورت با بندگان تدبير نظم جهان كند

الْأَوَّلُ غَيْرُ مَوْصُوفٍ (مَصْرُوفٍ) وَ الْبَاقِي بَعْدَ فَنَاءِ الْخَلْقِ الْعَظِيمُ الرُّبُوبِيَّةِ

 اول است در وجود و ذاتش به وصف در نيايد وجودش پس از فناى مخلوقات باقى ابدى است شأن ربوبيتش عظيم

نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ (الْأَرْضِ) وَ فَاطِرُهُمَا وَ مُبْتَدِعُهُمَا بِغَيْرِ عَمَدٍ خَلَقَهُمَا وَ فَتَقَهُمَا فَتْقاً

 نور حقيقى و مبدع و آفريننده زمينها و آسمانهاست اين كاخ با عظمت را آفريده و بى‏ستون بر پا داشت و همه را از يكديگرجدا گردانيد

فَقَامَتِ السَّمَاوَاتُ طَائِعَاتٍ بِأَمْرِهِ وَ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِأَوْتَادِهَا فَوْقَ الْمَاءِ

 كه آسمانها به طاعتش قيام كردند و زمينها با كوههاى عظيم آن به روى آب به فرمانش آرام گرفتند

ثُمَّ عَلاَ رَبُّنَا فِي السَّمَاوَاتِ الْعُلَى الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى‏

 پس آنگاه (بندگان بدانند كه) مقام بلند پروردگار ما در آسمانهاى بلند بر عرش با عظمت (وجود) محيط است

لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ وَ مَا بَيْنَهُمَا وَ مَا تَحْتَ الثَّرَى‏

 كه هر چه در آسمانها و در زمين است و بين آنها در زير كره خاك همه ملك اوست

فَأَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ رَافِعَ لِمَا وَضَعْتَ وَ لاَ وَاضِعَ لِمَا رَفَعْتَ‏

 بارى اى خدا من (بنده ضعيف) گواهى مى‏دهم كه تنها تويى خدايى كه نيست بالا برنده‏اى بآنچه پائين آورى و نيست فرود آرنده‏اى بآنچه تو بالا برى

وَ لاَ مُعِزَّ لِمَنْ أَذْلَلْتَ وَ لاَ مُذِلَّ لِمَنْ أَعْزَزْتَ وَ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ وَ لاَ مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ‏

 و نيست عزيز كننده‏اى بر آنكه خوارش كنى و نيست خوار كننده‏اى بر آنكه عزيزش كنى و نيست مانعى بر آنچه تو عطا كنى و نيست عطا كنى بر آنچه تو مانع شوى

وَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ كُنْتَ إِذْ لَمْ تَكُنْ سَمَاءٌ مَبْنِيَّةٌ وَ لاَ أَرْضٌ مَدْحِيَّةٌ

 و تويى يكتا خدايى كه هيچ غير تو خدايى نيست تو بودى هنگامى كه نه آسمانى برپا بود و نه زمينى گسترده بود

وَ لاَ شَمْسٌ مُضِيئَةٌ وَ لاَ لَيْلٌ مُظْلِمٌ وَ لاَ نَهَارٌ مُضِي‏ءٌ

 و نه خورشيدى درخشان بود و نه شبى تار و نه روزى روشن وجود داشت

وَ لاَ بَحْرٌ لُجِّيٌّ وَ لاَ جَبَلٌ رَاسٍ وَ لاَ نَجْمٌ سَارٍ وَ لاَ قَمَرٌ مُنِيرٌ

 و نه دريايى مواج و نه كوهى استوار و نه ستارگانى گردان و نه ماهى تابان

وَ لاَ رِيحٌ تَهُبُّ وَ لاَ سَحَابٌ يَسْكُبُ وَ لاَ بَرْقٌ يَلْمَعُ وَ لاَ رَعْدٌ يُسَبِّحُ‏

 و نه بادى وزنده و نه ابرى ريزنده و نه برقى درخشنده و نه رعدى غرنده موجود بود

وَ لاَ رُوحٌ تَنَفَّسُ وَ لاَ طَائِرٌ يَطِيرُ وَ لاَ نَارٌ تَتَوَقَّدُ وَ لاَ مَاءٌ يَطَّرِدُ

 و نه روحى كه تنفس كند و نه مرغى كه پرواز كند و نه آتشى كه فروزان گردد و نه آبى كه جارى شود در عالم بود

كُنْتَ قَبْلَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ كَوَّنْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ وَ قَدَرْتَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ ابْتَدَعْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ

 تو پيش از همه موجودات بودى كه تمام اشياء را تو ايجاد كردى و بقدرت ازلى بر همه ممكنات قادر هستى و كليه حقايق موجودات را تو بدون سابقه ابداع نمودى

وَ أَغْنَيْتَ وَ أَفْقَرْتَ وَ أَمَتَّ وَ أَحْيَيْتَ وَ أَضْحَكْتَ وَ أَبْكَيْتَ‏

 تو خلق را غنى كنى و فقير گردانى و بميرانى و زنده سازى و خندان كنى و گريان سازى

وَ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَيْتَ فَتَبَارَكْتَ يَا اللَّهُ وَ تَعَالَيْتَ‏

 تويى كه بر عرش وجود عالم محيطى بس بزرگوارى تو اى خدا و برتر (از درك عقل و انديشه)

أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْخَلاَّقُ الْمُعِينُ (الْعَلِيمُ)

 تويى خداى يكتايى كه هيچ خدايى جز تو نيست كه آفريننده و يارى كننده خلقى

أَمْرُكَ غَالِبٌ وَ عِلْمُكَ نَافِذٌ وَ كَيْدُكَ غَرِيبٌ وَ وَعْدُكَ صَادِقٌ‏

 امر تو بر همه غالب و علمت نافذ است مكر و تدبيرت بى‏نظير است و وعده‏ات‏صدق

وَ قَوْلُكَ حَقٌّ وَ حُكْمُكَ عَدْلٌ وَ كَلاَمُكَ هُدًى وَ وَحْيُكَ نُورٌ وَ رَحْمَتُكَ وَاسِعَةٌ

 و سخنت حق است حكم تو عدل و داد و كلامت هدايت و ارشاد است وحى تو نور (علم و معرفت) است و رحمتت (بر عموم خلق) واسع است

وَ عَفْوُكَ عَظِيمٌ وَ فَضْلُكَ كَثِيرٌ وَ عَطَاؤُكَ جَزِيلٌ وَ حَبْلُكَ مَتِينٌ‏

 و عفو و بخششت بزرگ و فضل و احسانت بسيار و عطايت بى‏شمار و رشته وسيله تو بسى محكم است

وَ إِمْكَانُكَ عَتِيدٌ وَ جَارُكَ عَزِيزٌ وَ بَأْسُكَ شَدِيدٌ وَ مَكْرُكَ مَكِيدٌ

 و تمكين و مددت براى خلق مهياست آنكه در پناه تو با عزت است و قهر و انتقامت سخت است مكر و مؤاخذه‏ات از اهل مكر شديد است

أَنْتَ يَا رَبِّ مَوْضِعُ كُلِّ شَكْوَى (وَ) حَاضِرُ كُلِّ مَلَإٍ وَ شَاهِدُ كُلِّ نَجْوَى‏

 تويى اى پروردگار من مرجع شكوه‏هاى خلق در هر جمع تو حاضر و ناظرى و بر هر سر پنهانى بصير و آگاهى

مُنْتَهَى كُلِّ حَاجَةٍ مُفَرِّجُ كُلِّ حُزْنٍ (حَزِينٍ) غِنَى كُلِّ مِسْكِينٍ حِصْنُ كُلِّ هَارِبٍ‏

 درگاه تو مرجع هر حاجت است و تو رافع هر غم و اندوهى غنا و دارايى هر فقيرى پناه هر گريخته

أَمَانُ كُلِّ خَائِفٍ حِرْزُ الضُّعَفَاءِ كَنْزُ الْفُقَرَاءِ مُفَرِّجُ الْغَمَّاءِ

 و ايمنى‏بخش هر دل ترسانى نگهدار ضعيفانى و گنج فقيرانى نشاط بخش غمگينانى

مُعِينُ الصَّالِحِينَ ذَلِكَ اللَّهُ رَبُّنَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ تَكْفِي مِنْ عِبَادِكَ مَنْ تَوَكَّلَ عَلَيْكَ‏

 يار و ياور نيكوكارانى چنين خدايى است پروردگار ما كه غير از او خدايى نيست تو كفايت مى‏كنى امور هر بنده را كه بر تو توكل كند

وَ أَنْتَ جَارُ مَنْ لاَذَ بِكَ وَ تَضَرَّعَ إِلَيْكَ عِصْمَةُ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ نَاصِرُ مَنِ انْتَصَرَ بِكَ‏

 و پناهى آنكس را كه به تو پناهنده شود و به درگاهت زارى كند و نگهبانى آنكس را كه در حفظ و امان تو درآيد يار و ياور آنكس را كه از تو يارى طلبد

تَغْفِرُ الذُّنُوبَ لِمَنِ اسْتَغْفَرَكَ جَبَّارُ الْجَبَابِرَةِ عَظِيمُ الْعُظَمَاءِ

 در مى‏گذرى از گناه هركه به درگاهت توبه و استغفار كند تو مسلط و قاهر بر تمام جباران عالمى و بزرگ بزرگان

كَبِيرُ الْكُبَرَاءِ سَيِّدُ السَّادَاتِ مَوْلَى الْمَوَالِي صَرِيخُ الْمُسْتَصْرِخِينَ‏

 و سر سركردگان سيد اعاظم و مولاى اكارم ملك وجودى تو فريادرس فريادخواهانى

مُنَفِّسٌ عَنِ الْمَكْرُوبِينَ مُجِيبُ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ‏

 و شاد كن دلهاى غمگينان و مستجاب كننده دعاى بيچارگان مضطر

أَسْمَعُ السَّامِعِينَ أَبْصَرُ النَّاظِرِينَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ‏

 شنواترين شنوندگان و بيناترين بينايان و عادلترين حاكمان

أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ‏

 و سريعترين حسابگران و مهربانترين مهربانان و بهترين بخشندگان

قَاضِي حَوَائِجِ الْمُؤْمِنِينَ مُغِيثُ الصَّالِحِينَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ رَبُّ الْعَالَمِينَ‏

 و بر آرنده حاجات اهل ايمان و فريادرس نيكان و صالحان تويى خداى يكتا كه جز تو خداى پروردگار عالميان نخواهد بود

أَنْتَ الْخَالِقُ وَ أَنَا الْمَخْلُوقُ وَ أَنْتَ الْمَالِكُ وَ أَنَا الْمَمْلُوكُ‏

 تو خالق (بزرگى) و من مخلوق (ضعيف) توام‏تو مالكى و من مملوك توام

وَ أَنْتَ الرَّبُّ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الرَّازِقُ وَ أَنَا الْمَرْزُوقُ‏

 تو پروردگار و من بنده توام تو روزى بخش و من روزى‏خور توام

وَ أَنْتَ الْمُعْطِي وَ أَنَا السَّائِلُ وَ أَنْتَ الْجَوَادُ وَ أَنَا الْبَخِيلُ‏

 تو عطابخش و من فقير سائل توام تو با جود و كرمى و من لئيم و بخيل

وَ أَنْتَ الْقَوِيُّ وَ أَنَا الضَّعِيفُ وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ وَ أَنَا الذَّلِيلُ وَ أَنْتَ الْغَنِيُّ وَ أَنَا الْفَقِيرُ

 تو خداى قوى و من بنده ضعيفم تو خداى عزيزى و من بنده ذليل تو خداى بى‏نيازى و من بنده نيازمند

وَ أَنْتَ السَّيِّدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ وَ أَنْتَ الْغَافِرُ وَ أَنَا الْمُسِي‏ءُ

 تو سيد منى و من عبد توام تو بخشنده و من گنهكار

وَ أَنْتَ الْعَالِمُ وَ أَنَا الْجَاهِلُ وَ أَنْتَ الْحَلِيمُ وَ أَنَا الْعَجُولُ وَ أَنْتَ الرَّحْمَنُ وَ أَنَا الْمَرْحُومُ‏

 تو دانايى و من نادان تو بردبارى و من عجول تو ترحم كننده‏اى و من رحمت شده

وَ أَنْتَ الْمُعَافِي وَ أَنَا الْمُبْتَلَى وَ أَنْتَ الْمُجِيبُ وَ أَنَا الْمُضْطَرُّ

 تو عافيت بخشى و من مبتلى و دردمند تو بر آرنده حاجت بيچارگانى و من مضطر و بيچاره

وَ أَنَا أَشْهَدُ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْمُعْطِي عِبَادَكَ بِلاَ سُؤَالٍ‏

 و من گواهى مى‏دهم كه تنها تويى خداى يكتا و هيچ خدايى نيست غير از تو كه به بندگان بدون سؤال عطا مى‏كنى

وَ أَشْهَدُ بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الْمُتَفَرِّدُ الصَّمَدُ الْفَرْدُ وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ

 و گواهى مى‏دهم كه تويى خداى يگانه يكتاى متفرد غنى فرد و بازگشت (همه خلايق) بسوى توست

وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ‏

 و درود خدا بر محمد (ص) و اهل بيت او كه همه پاكيزگان و پاكان عالمند

وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ اسْتُرْ عَلَيَّ عُيُوبِي وَ افْتَحْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ رِزْقاً وَاسِعاً يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏

 و از گناهان من درگذر و عيبهايم بپوشان و از جانب خود در رحمت و رزق وسيعت به رويم بگشا اى مهربانترين مهربانان عالم

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ‏

 و ستايش مختص پروردگار عالم است و خداى ما را كفايت است و نيكو وكيلى است و هيچ قوت و توانايى كسى را جز به خداى بلند مرتبه بزرگ نخواهد بود.

نکته مهم :

بر اساس متن این دعای شریف برای تاثیر گذاری عمیق این دعای بسیار شریف لازم است که انسان از گناهانش استغفار کند و در صدد ترک گناهانش باشد و اگر هم درمواقعی تقصیر و کوتاهی داشته با این دعا برطرف می شود . البته استغفار به معنی گفتن استغفرالله نیست .امام رضا علیه السلام فرمود کسی که با زبان استغفار کند ولی با قلب پشیمان نباشد و در صدد ترک گناه نباشد  خودش را مسخره کرده است .

و نیز علی علیه السلام برای استغفار شش حد گذاشته است :

حضرت امير المؤمنين عليه السّلام شنيد كه مردى ميگويد استغفر اللَّه سپس فرمود: مادرت بعزايت بنشيند تو حد و اندازه استغفار را ميدانى؟

استغفار درجه و جايگاه عليين و بلندپايگانست و آن نامى است كه شش معنى دارد:

1- پشيمانى بر افعال و كردار گذشته.

2- تصميم و عزم بر ترک گناه و برنگشتن به آن  .

3- حقوق مردم را بخودشان برگردانى تا خدا را پاك و پاكيزه ملاقات كنى.

4- هر واجبى كه از تو فوت شده قضايش را بجا آورى.

5- گوشتى كه از حرام و معصيت روئيده قصد كنى كه به سختی عبادات  ( مثل روزه )آبش كنى.

6- بچشانى بدن را الم و زحمت اطاعت همان طورى كه شيرينى گناه و معصيت را چشانده ‏اى‏

 مكارم الأخلاق         314    في الاستغفار و البكاء

 نهج البلاغة، ص: 550 حكمت  417